Osteopathie is een manuale geneeswijze gebaseerd op de principes uit de anatomie, embryologie, neurologie, fysiologie en biomechanica. Onderzoek en behandeling vinden plaats vanuit een totale benadering van de klacht.
De volgende systemen worden onderzocht:

• Pariëtaal systeem: het bewegingsapparaat
• Visceraal systeem: de organen
• Cranio-sacraal: de schedel en wervelkolom

Een osteopaat onderzoekt de beweeglijkheid van de verschillende weefsels in het lichaam. Bewegingsverlies kan veroorzaakt worden door een ongeval, operatie, stress, ziekte of slechte leefstijl. Een verstoring in de beweeglijkheid zorgt ervoor dat het lichaam niet optimaal kan functioneren.

Het lichaam zal zich altijd eerst proberen aan te passen aan het probleem, pas als het lichaam niet meer kan compenseren ontstaan er klachten.
Een osteopaat onderzoekt niet alleen de regio waarin de klacht optreedt, maar het hele lichaam en gaat daar aan het werk waar hij de oorzaak aantreft. Binnen de osteopathie wordt het lichaam gezien als een eenheid: het bewegingsapparaat, het orgaansysteem en het craniosacrale systeem hebben continu invloed op elkaar. Zo kan terugkerende lage rugpijn ontstaan door verklevingen van de darmen , of chronische nekpijn kan zijn oorzaak hebben in een verlies van elasticiteit van bindweefsel structuren in de schedel.
Bij het onderzoek en tijdens de behandeling wordt alleen gebruik gemaakt van manuele technieken. Het doel van de behandeling is om het zelfgenezend vermogen van het lichaam te stimuleren.